نویسنده: سید هادی مدرسی
مترجمان: حمیدرضا شیخی، حمیدرضا آژیر



 

آدمی هنگامی که دیدار خود با دوست را به بوسه بیاراید به همه ثمرات محبت و ریشه های عمیق این ثمرات در خود و دوستش دست یافته است.
بهترین موضع بوسیدن میان دو چشم یعنی موضع نور در پیشانی است حضرت علی( ع) در وصیت خود به پسرش امام حسن(ع) می فرماید:« فرزندم! هرگاه مؤمنی را دیدی موضع نور در پیشانی او را ببوس».
آری موضع نور در پیشانی مؤمن سزاوار بوسه است زیرا موضع سجود در برابر خداست. به علاوه آن که پیشانی جایگاه بزرگی افراد است پس چرا نباید آن را ببوسیم؟
منبع: مدرسی، سید هادی؛ (1386)، دوستی و دوستان: مجموعه معارف اسلامی در هنر رفتار با مردم، ترجمه ی حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ پنجم.